“Godverdomme”, mompel ik, terwijl ik voor de zesde keer naar de zekeringkast loop. Het huis is donker en koud en we zitten eigenlijk midden in de ochtendrush.

“Wat is er aan de hand, papa?” - De dertienjarige drukt onbedoeld nog wat extra op de frustratieknop.

“Ik weet het niet, Daan!” - Ik verhef mijn stem meer tegen mezelf dan tegen hem.

“Ga maar wat kaarsen aansteken, want het zit ergens in de stroomkring van de verlichting en we zijn er nog niet…”

Vier dagen lang ben ik al op zoek naar de oorzaak van een mysterieus elektrisch probleem: de differentieelschakelaar die te pas en te onpas uitspringt en het hele huis in het donker zet.

De willekeur van het gebeuren was niet alleen puzzeling, het was ook heel vervelend. De twee zekeringkasten staan immers een eind uit elkaar, waardoor de zoektocht naar de oorzaak ook nog wat meters bij op mijn stappenteller zette.

Eigenlijk is zo’n zekeringenkast wel een prachtig ding: als er teveel stroom gevraagd wordt, schakelt het systeem zichzelf uit en ook als er verliesstroom is, gaat de kast in veiligheidsmodus. Het voordeel van een moderne installatie is dat je het problematische toestel gewoon kan uitschakelen en de zekering weer aan kan zetten. Je kan de oorzaak onmiddellijk en met precisie verwijderen.

In het echte leven werken we jammer genoeg eerder met smeltveiligheden (’plombs’). De zekering schakelt niet onmiddellijk uit, maar warmt langzaam op doordat de kring overbevraagd wordt. Als de situatie té lang aanhoudt of té erg wordt, smelt het draadje en wordt de kring onderbroken.

Sommige mensen kunnen jaren in zo’n “overbevraagde” toestand blijven zitten. Maar eens het draadje smelt, is het te laat.

Ook in een relatie drukken we regelmatig eens op elkaars knopjes. Of als er teveel rollen actief zijn, “trekken” we het eventjes niet meer en slaan spreekwoordelijk de stoppen wel eens door. Alleen kan je daar meestal niet rigoureus en proefondervindelijk checken wat de oorzaak van elk knopje is 😄

Het probleem met de zekeringkast is nog steeds niet opgelost. Dus heb ik de kring “voorlopig” losgekoppeld. Zo kunnen we weer verder. Maar ik besef maar al te goed dat ik het probleem hiermee onder de mat schuif. Het duikt ongetwijfeld op het meest ongelegen moment weer op, op een manier die ik me nu nog niet kan voorstellen.

Misschien moet ook ík overwegen om er externe hulp bij te halen 🤔…